Τι είναι το decanting, πότε το κάνουμε, γιατί;

Το decanting είναι η διαδικασία έκχυσης/μετάγγισης του κρασιού από ένα δοχείο (συνήθως ένα
μπουκάλι) σε ένα άλλο δοχείο (συνήθως μια καράφα) με σκοπό την έκθεση μεγαλύτερης επιφάνειας του
σε οξυγόνο.

Τις περισσότερες φορές το κρασί σερβίρεται απευθείας από την καράφα, αλλά κάποιες
άλλες - πχ. σε ένα εστιατόριο - μεταγγίζεται πίσω στο αρχικό μπουκάλι για σερβίρισμα.

Να μεταγγίζει κανείς ή να μην μεταγγίζει;

Είναι τόσο συχνό το ερώτημα που βασανίζει το μυαλό των οινόφιλων, που η έκχυση ενός κρασιού σε καράφα φαντάζει  συχνά περίπλοκη διαδικασία. Και δεν είναι μόνο αυτό. Το δεύτερο και μεγαλύτερο ερώτημα που τίθεται είναι το γιατί και πότε να το κάνουν.

Δύο βασικοί λόγοι: Κατακράτηση ιζήματος και αερισμός.

Όταν ακούμε τον όρο decanting, πολλοί από εμάς φέρνουμε στο νου ένα Vintage Port ή εξαιρετικά
παλαιωμένα Bordeaux – καθώς αυτά αποκτούν πολλά ιζήματα όσο «μεγαλώνουν». Η μετάγγιση σε
καράφα διαχωρίζει το κρασί από το ίζημα. Το ίζημα όχι μόνο δεν φαίνεται ωραίο στο ποτήρι σας, αλλά 
δίνει επίσης στο κρασί μια πιο στυφή γεύση. Αργά και προσεκτικά η μετάγγιση του κρασιού διασφαλίζει ότι
το ίζημα παραμένει στο μπουκάλι και θα έχετε ένα ωραίο καθαρό κρασί στην καράφα και στη συνέχεια
στο ποτήρι σας.

Ένας δεύτερος και πιο καθημερινός λόγος για την μετάγγιση, είναι ο αερισμός του κρασιού. Πολλά νεαρά
κρασιά μπορεί να είναι σφιχτά και κλειστά στη μύτη ή στον ουρανίσκο. Καθώς το κρασί χύνεται αργά από
το μπουκάλι στην καράφα έρχεται σε επαφή με το οξυγόνο, το οποίο ενθαρρύνει τα αρώματα και τις γεύσεις να εκφραστούν.
Τα κρασιά με υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες και γεμάτο σώμα , όπως μονοποικιλιακά ή blends από
Cabernet Sauvignon και Syrah, αλλά και τα δικά μας Ξινόμαυρα, Μαυροτράγανα και κάποιες ξηρές
Μαυροδάφνες «αναπνέουν» καλύτερα μετά την μετάγγιση τους σε καράφα.

Χρειάζονται μετάγγιση τα λευκά κρασιά;

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιθανώς δεν σκέφτονται την μετάγγιση λευκού κρασιού σε καράφα. Ωστόσο,
υπάρχουν αρκετά λευκά κρασιά που μπορούν πραγματικά να επωφεληθούν από αυτό, ιδιαίτερα κρασιά
ανώτερης ποιότητας που μπορούν να παλαιώνουν για χρόνια. Εξαιρετικά παραδείγματα στον ελληνικό
αμπελώνα είναι κάποια παλαιωμένα Ασύρτικα αλλά και κάποια νεαρά και πολύπλοκα, (όπως το τραγανό
και παιχνιδιάρικο Βιδιανό Young Vines της Ηλιάνας Μαλίχιν), καθώς αυτά μπορεί μερικές φορές να
συμπεριφέρονται λίγο αμήχανα ή άκομψα, όταν σερβίρονται για πρώτη φορά από το μπουκάλι. Η μετάγγιση
σε καράφα βοηθά το κρασί να «ανοίξει», να πάρει μια μεγάλη ανάσα και να ξεδιπλώσει τον χαρακτήρα
του. Από την άλλη πλευρά, τα περισσότερα νεαρά λευκά κρασιά δεν χρειάζονται μετάγγιση.

Στο τέλος, εκτός από την αναγκαιότητα της αφαίρεσης ιζημάτων, η μετάγγιση του κρασιού σε καράφα
είναι καθαρά προσωπική υπόθεση του καθενός. Γι’ αυτό, αντί να το πάρετε πολύ σοβαρά, είναι τόσο
διασκεδαστικό να πειραματιστείτε με τη μετάγγιση όλων των αγαπημένων σας κρασιών, για να
διαπιστώσετε μόνοι σας τι σας ταιριάζει περισσότερο. Μερικά θα σας αρέσουν περισσότερο και άλλα
όχι. Και αυτό μέρος της ευχαρίστησης και της εξερεύνησης είναι!